Η Επίδραση Της Τηλεόρασης Στα Παιδιά

• Το Παιδί που βρίσκεται στην ανάπτυξη, έχει ανάγκη να δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς με τα άτομα που το περιβάλλουν, ώστε να καταλάβει τον εαυτό του. Η τηλεόραση όμως περιορίζει αυτές τις ευκαιρίες.
• Το παιδί έχει ανάγκη να αναπτύξει την ικανότητα της αυτοδιάθεσης, ώστε να φτάσει στην ανεξαρτησία. Η τηλεόραση, αντίθετα, διαιωνίζει την εξάρτηση.
• Το παιδί έχει ανάγκη να αποκτήσει βασικές τεχνικές επικοινωνίας- να μάθει να διαβάζει, να γράφει, να εκφράζεται με σαφήνεια - για να λειτουργήσει ως κοινωνικό ον. Η τηλεόραση δεν απαιτεί καμια λεκτική συμμετοχή από μέρους του παιδιού, παρα μόνο παθητική δεκτικότητα. 
• Το παιδί έχει ανάγκη να ανακαλύψει τη δύναμή του και την αδυναμία του, ώστε να νιώσει αργότερα, ως ενήλικος, πληρότητα τοσο στην εργασία όσο και στην ψυχαγωγία. Η τηλεόραση δεν το οδηγεί σε τέτοιες ανακαλύψεις.
• Η ανάγκη του παιδιού για φαντασία ικανοποιείται πολύ περισσότερο μέσα από τις δικές του παιδικές δραστηριότητες.
• Η ανάγκη για διανοητικά ερεθίσματα βρίσκει την πλήρωσή της όταν το παιδί έχει τη δυνατότητα να χειρίζεται, να αγγίζει, να φτιάχνει μόνο του τα διάφορα αντικείμενα, και όχι όταν παρακολουθεί παθητικά άλλους να τα φτιάχνουν. 

 

• Τέλος, θα πρέπει να υπολογίσουμε και την ανάγκη του παιδιού να μάθει να ζει μέσα στην οικογένεια ως ενεργό και υπεύθυνο μέλος της, με την ανάλογη δηλαδή συμπεριφορά, για να γίνει με τη σειρά του μια μέρα σωστός γονιός. Αυτά τα μαθήματα "διδάσκονται" μόνο με τη δική του συμμετοχή στη ζωή της οικογένειας και με τις δικές του καθημερινές εμπειρίες ως μέλος της. (Αργυροπούλου-Λέντζου, 2010 : 142-143)

 

 Βιβλιογραφία :
ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΛΕΝΤΖΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΑ (2010), ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΓΟΝΕΙΣ, ΑΚΟΥΣΤΕ ΜΑΣ ! (Έχουμε πολλά να σας πούμε...) ,Αθήνα ,Εκδ.: ΣΑΒΒΑΛΑΣ