Ως μέσο έκφρασης η μουσική, χρησιμοποιεί το ρυθμό (κίνηση), τη μελωδία και την αρμονία για να περιγράψει χαρά ή λύπη, νηφαλιότητα ή ανησυχία και χρησιμοποιείται για χαλάρωση των εντάσεων ή αύξηση της αυτοπεποίθησης, για μείωση της επιθετικότητας ή κινητοποίηση της νωθρότητας.
Είναι επιστημονικά ελεγμένο ότι η μουσική επενεργεί ευεργετικά στο συναισθηματικό κόσμο του ανθρώπου και ιδιαίτερα του παιδιού.
Μια απαλή μουσική, συνδυασμένη με αργές ρυθμικές κινήσεις βοηθά στη χαλάρωση των νεύρων. Μια ζωηρή γρήγορη μουσική κινητοποιεί και το πιο νωθρό παιδί και "μεγαλώνει" την αυτοπειθαρχία του.
Οι διάφορες ρυθμικές ακουστικές και μελωδικές ασκήσεις συντελούν στην καλλιέργεια της συγκέντρωσης της προσοχής, στην ανάπτυξη του ενδιαφέροντος και στην εκλέπτυνση των κινήσεων του παιδιού.
Επίσης η μουσική υποβοηθά το παιδί και γενικά τον άνθρωπο να εκφράσει το συναισθηματικό του κόσμο και να επικοινωνήσει, δημιουργεί θετική αυτοϊδέα, καλλιεργεί την προσοχή, τη φαντασία και τη μνήμη. (ΒΟΤΣΟΥ, 1993 : 51-52)
Βιβλιογραφία:
ΒΟΤΣΟΥ ΙΩΑΝΝΗ (1993), "Παιδαγωγικά & Διδακτικά Θέματα" για παιδιά με
"ειδικές" εκπαιδευτικές ανάγκες, εκδ. Ζήτη, Θεσσαλονίκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου