Η κουδουνίστρα για μωρά (σείστρο) είναι πολύ διαδεδομένη. Το όργανο κρεμιέται σε απόσταση που να πιάνεται απ'το μωρό ή του δίνουμε στο χέρι για να το φέρει στο στόμα. Με τις γρήγορες κινήσεις των χεριών του ηχεί για πρώτη φορά ο "τρυφερός" θόρυβος. Διαρκεί ένα διάστημα έως ότου θόρυβος και κίνηση συνδυαστούν. Ακόμα και εξασκημένοι παρατηρητές δεν αναγνωρίζουν πότε το μωρό αρχίζει να συνειδητοποιεί το συσχετισμό του "θορύβου" του σείστρου και των κινήσεων των χεριών. Ίσως να μην είναι ένα αιφνίδιο γεγονός (Klick), αλλά μια αργή διαδικασία που αναδύεται από το υποσυνείδητο.
Το σείστρο χρησιμοποιείται και σαν μουσικό όργανο για την εξάσκηση των χεριών στις κινήσεις του "δούναι και λαβείν", στην απόρριψη και επανάκτηση καθώς και στην ανταλλαγή από το ένα χέρι στο άλλο.
Όταν επιλέγουμε το κατάλληλο όργανο δεν πρέπει να σκεφτόμαστε μόνο την υγεία και την ασφάλεια του παιδιού, αλλά πρέπει να προσέχουμε και το χρώμα και τη μορφή, αναζητώντας ταυτόχρονα ένα λεπτό, διαυγή, διεγερτικό και όχι διαπεραστικό τόνο. Όσο χαμηλότερος ο θόρυβος, τόσο καλύτερα.
Πολλές φορές κατασκευάζονται σείστρα από πλαστικό υλικό, όπως επίσης άλλα που τα σφαιρίδια τους είναι από ξύλο ή μέταλλο. Το καλύτερο είναι να το ψάξουμε για τον ωραιότερο ήχο.
Το ίδιο ισχύει και για όλες τις μορφές των κροτάλων. Η αρχή της παραγωγής ήχων είναι η ίδια όπως με τα σείστρα: κουνώντας το όργανο συγκρούονται μεταξύ τους τα πλαστικά με τα μετάλλινα και ξύλινα τμήματα. Με τα κρόταλα η σχέση μεταξύ μιας συγκεκριμένης κίνησης και του αντίστοιχου θορύβου είναι πιο ευκρινής από το θόρυβο του σείστρου που ακούγεται ακόμα και όταν το παιδί είναι ξαπλωμένο στο κρεβατάκι του και κουνάει τα ποδαράκια του.
Στον "οργανικό εξοπλισμό" του μωρού ανήκουν και τα κουδουνάκια και οι μικρές καμπάνες. Είναι σχεδόν αδύνατη η περιγραφή των χιλιάδων παραλλαγών σε παιδικά μουσικά όργανα των διαφόρων πολιτισμών που πολλές φορές τα δένουν στο λαιμό ή στο πόδι των παιδιών. Κατασκευάζονται από τα πιο διαφορετικά υλικά. Τα μάτια του παιδιού δεν πρέπει να κουράζονται παρακολουθώντας ανήσυχα τα συνεχώς κινούμενα Mobile όλη την ημέρα. Ένα κουρασμένο μάτι μπορεί και να κλείσει; Το αυτί όμως δεν κλείνει! Η σιωπή, η φωνή των συγγενών, οι θόρυβοι του νοικοκυριού και ίσως και ο ήχος ενός από τα όργανα, είναι ηχητικά ερεθίσματα για τα μικρά. (REGNER , 1988 :81-82-83)
Βιβλιογραφία :
Regner Hermann (1988) Ας μάθουμε να αγαπάμε τη μουσική, Μτφρ.Κων/νος Σαρρόπουλος, Εκδότης SCHOTT, Eκδότης για την Ελλάδα : DIAN BOOKS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου