"Έχω μια φίλη που επιμένει ότι πηγαίνοντας σε συναυλίες, τώρα που είναι έγκυος, θα κάνει το μωρό της να αγαπήσει τη μουσική, και μια άλλη της οποίας ο άντρας διαβάζει κάθε βράδυ πάνω από την κοιλιά της για να μάθει το μωρό τους να αγαπά τη λογοτεχνία. Πρέπει να αρχίσω κι εγώ να δίνω ερεθίσματα στο μωρό μου;"
Όλοι οι γονείς επιθυμούν μόνο το καλύτερο για τα παιδιά τους - ή, στην περίπτωση αυτή, για το παιδί που πρόκειται να αποκτήσουν. Αλλά είναι σημαντικό να βλέπουμε τα πράγματα κάτω από το σωστό πρίσμα, πριν αρχίσουμε να βάζουμε Μπετόβεν και να απαγγέλλουμε Σαίξπηρ.
Ενώ είναι αλήθεια ότι η ικανότητα της ακοής είναι αρκετά αναπτυγμένη στο έμβρυο κατά το τέλος του δεύτερου τριμήνου ή στην αρχή του τρίτου, δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι μια συναυλία όσο είναι ακόμα στη μήτρα ή ένα μάθημα για τους μεγάλους κλασικούς δίνει στο μωρό ένα προβάδισμα στην εκπαίδευση (ή σε μια σταδιοδρομία στη μουσική ή λογοτεχνία). Η προώθηση ενός εκπαιδευτικού ή πολιτιστικού προγράμματος από τόσο νωρίς μπορεί να έχει επίσης κάποια μειονεκτήματα - ειδικά αν σημαίνει την έναρξη εξαιρετικά πρόωρης πίεσης από την πλευρά των γονιών και αρχίσει να δίνει πάρα πολύ μεγάλη έμφαση στα επιτεύγματα σε μια πολύ τρυφερή ηλικία (και πριν από τη γέννηση είναι σαφώς πολύ τρυφερή ηλικία). Τα έμβρυα (όπως και τα μωρά και τα παιδιά στα οποία θα εξελιχθούν πριν καλά-καλά το καταλάβετε) αναπτύσσονται - και αργότερα μαθαίνουν - καλύτερα με τον δικό τους ρυθμό, χωρίς να απαιτείται παρακίνηση. Υπάρχει επίσης ο θεωρητικός κίνδυνος, όταν οι γονείς προσπαθούν να μετατρέψουν τη μήτρα σε σχολική τάξη, να διαταράσσουν άθελά τους τον φυσικό ρυθμό ύπνου του μωρού που θα αποκτήσουν, εμποδίζοντας στην πραγματικότητα την ανάπτυξή του αντί να την ενισχύουν (ακριβώς όπως θα συνέβαινε αν ξυπνούσαν ένα νεογέννητο για ένα παιχνίδι με γράμματα).
Πέρα, όμως, απ' όλα αυτά, δεν είναι καθόλου κακό - ενώ, αντίθετα, είναι πολύ καλό να παρέχετε στο μωρό σας ένα περιβάλλον στη μήτρα πλούσιο σε γλωσσικά και μουσικά ερεθίσματα και, ακόμα πιο σημαντικό, να βρίσκετε τρόπους να έρθετε κοντά στο μικρό σας πολύ πριν μπορέσετε να του δώσετε το πρώτο σας χάδι. Αν μιλάτε, διαβάζετε ή τραγουδάτε στο μωρό σας όσο βρίσκεται ακόμα στη μήτρα (δεν χρειάζεται ενισχυτής), δεν θα εξασφαλίσετε υποτροφία για την Οξφόρδη, αλλά θα εξασφαλίσετε ότι το μωρό σας θα αναγνωρίζει τη φωνή σας όταν γεννηθεί - και θα έχετε και οι δύο ένα πλεονέκτημα στο ξεκίνημα του δεσίματός σας.
Αν παίζετε κλασική μουσική τώρα, μπορεί να αυξήσετε την πιθανότητα να εκτιμά το νεογέννητό σας αυτούς τους ήχους αργότερα ή ακόμα και να ηρεμεί με αυτούς (αν και έχει αποδειχτεί ότι η έκθεση στη μουσική και τη λογοτεχνία έχει πολύ σημαντικότερη επίδραση αφού γεννηθεί το μωρό σας παρά προγεννητικά - γι' αυτό έχετε έτοιμες σονάτες μόλις έρθει το μωρό). Και μην υποτιμάτε τη δύναμη του αγγίγματος. Δεδομένου ότι και αυτή η αίσθηση αρχίζει να αναπτύσσεται στη μήτρα, αν χαιδεύετε την κοιλιά σας τώρα, μπορεί επίσης να δυναμώσετε το δεσμό σας με το μωρό σας αργότερα.
Βάλτε λοιπόν Μότσαρτ, φέρτε και Μπαχ, ξεσκονίστε τα σονέτα του Σαίξπηρ και διαβάζετε στην κοιλιά σας αν θέλετε (και αν μπορείτε να το κάνετε χωρίς να χάσετε τον έλεγχο). Φροντίστε, όμως, να είστε βέβαιη ότι τα κάνετε όλα αυτά για να έρθετε πιο κοντά στο μωρό σας - όχι για να φέρετε το μωρό σας πιο κοντά σε ένα διδακτορικό από καλό πανεπιστήμιο.
Βέβαια, αν αισθάνεστε ανόητη κάνοντας όλα αυτά μπροστά στη φουσκωμένη κοιλιά σας, δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείτε μήπως το μωρό σας δεν σας γνωρίσει. Εξοικοιώνεται με τον ήχο της φωνή σας - και του μπαμπά του - κάθε φορά που μιλάτε μεταξύ σας ή με κάποιον άλλο. Απολαύστε, λοιπόν, την επαφή με το μωρό σας τώρα, αλλά χωρίς να ανησυχείται για τη μόρφωσή του από τόσο νωρίς. Όπως θα ανακαλύψετε, τα παιδιά μεγαλώνουν έτσι κι αλλιώς πάρα πολύ γρήγορα.(H.Murkoff & S.Mazel, 2009. Σελ.:346-347)
Βιβλιογραφία :
HEIDI MURKOFF & SHARON MAZEL (2009), "ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΓΚΥΟΣ", Μτφρ.: Βικτωρία Σαμπετάι, Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, Αθήνα.
Όλοι οι γονείς επιθυμούν μόνο το καλύτερο για τα παιδιά τους - ή, στην περίπτωση αυτή, για το παιδί που πρόκειται να αποκτήσουν. Αλλά είναι σημαντικό να βλέπουμε τα πράγματα κάτω από το σωστό πρίσμα, πριν αρχίσουμε να βάζουμε Μπετόβεν και να απαγγέλλουμε Σαίξπηρ.
Ενώ είναι αλήθεια ότι η ικανότητα της ακοής είναι αρκετά αναπτυγμένη στο έμβρυο κατά το τέλος του δεύτερου τριμήνου ή στην αρχή του τρίτου, δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι μια συναυλία όσο είναι ακόμα στη μήτρα ή ένα μάθημα για τους μεγάλους κλασικούς δίνει στο μωρό ένα προβάδισμα στην εκπαίδευση (ή σε μια σταδιοδρομία στη μουσική ή λογοτεχνία). Η προώθηση ενός εκπαιδευτικού ή πολιτιστικού προγράμματος από τόσο νωρίς μπορεί να έχει επίσης κάποια μειονεκτήματα - ειδικά αν σημαίνει την έναρξη εξαιρετικά πρόωρης πίεσης από την πλευρά των γονιών και αρχίσει να δίνει πάρα πολύ μεγάλη έμφαση στα επιτεύγματα σε μια πολύ τρυφερή ηλικία (και πριν από τη γέννηση είναι σαφώς πολύ τρυφερή ηλικία). Τα έμβρυα (όπως και τα μωρά και τα παιδιά στα οποία θα εξελιχθούν πριν καλά-καλά το καταλάβετε) αναπτύσσονται - και αργότερα μαθαίνουν - καλύτερα με τον δικό τους ρυθμό, χωρίς να απαιτείται παρακίνηση. Υπάρχει επίσης ο θεωρητικός κίνδυνος, όταν οι γονείς προσπαθούν να μετατρέψουν τη μήτρα σε σχολική τάξη, να διαταράσσουν άθελά τους τον φυσικό ρυθμό ύπνου του μωρού που θα αποκτήσουν, εμποδίζοντας στην πραγματικότητα την ανάπτυξή του αντί να την ενισχύουν (ακριβώς όπως θα συνέβαινε αν ξυπνούσαν ένα νεογέννητο για ένα παιχνίδι με γράμματα).
Πέρα, όμως, απ' όλα αυτά, δεν είναι καθόλου κακό - ενώ, αντίθετα, είναι πολύ καλό να παρέχετε στο μωρό σας ένα περιβάλλον στη μήτρα πλούσιο σε γλωσσικά και μουσικά ερεθίσματα και, ακόμα πιο σημαντικό, να βρίσκετε τρόπους να έρθετε κοντά στο μικρό σας πολύ πριν μπορέσετε να του δώσετε το πρώτο σας χάδι. Αν μιλάτε, διαβάζετε ή τραγουδάτε στο μωρό σας όσο βρίσκεται ακόμα στη μήτρα (δεν χρειάζεται ενισχυτής), δεν θα εξασφαλίσετε υποτροφία για την Οξφόρδη, αλλά θα εξασφαλίσετε ότι το μωρό σας θα αναγνωρίζει τη φωνή σας όταν γεννηθεί - και θα έχετε και οι δύο ένα πλεονέκτημα στο ξεκίνημα του δεσίματός σας.
Αν παίζετε κλασική μουσική τώρα, μπορεί να αυξήσετε την πιθανότητα να εκτιμά το νεογέννητό σας αυτούς τους ήχους αργότερα ή ακόμα και να ηρεμεί με αυτούς (αν και έχει αποδειχτεί ότι η έκθεση στη μουσική και τη λογοτεχνία έχει πολύ σημαντικότερη επίδραση αφού γεννηθεί το μωρό σας παρά προγεννητικά - γι' αυτό έχετε έτοιμες σονάτες μόλις έρθει το μωρό). Και μην υποτιμάτε τη δύναμη του αγγίγματος. Δεδομένου ότι και αυτή η αίσθηση αρχίζει να αναπτύσσεται στη μήτρα, αν χαιδεύετε την κοιλιά σας τώρα, μπορεί επίσης να δυναμώσετε το δεσμό σας με το μωρό σας αργότερα.
Βάλτε λοιπόν Μότσαρτ, φέρτε και Μπαχ, ξεσκονίστε τα σονέτα του Σαίξπηρ και διαβάζετε στην κοιλιά σας αν θέλετε (και αν μπορείτε να το κάνετε χωρίς να χάσετε τον έλεγχο). Φροντίστε, όμως, να είστε βέβαιη ότι τα κάνετε όλα αυτά για να έρθετε πιο κοντά στο μωρό σας - όχι για να φέρετε το μωρό σας πιο κοντά σε ένα διδακτορικό από καλό πανεπιστήμιο.
Βέβαια, αν αισθάνεστε ανόητη κάνοντας όλα αυτά μπροστά στη φουσκωμένη κοιλιά σας, δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείτε μήπως το μωρό σας δεν σας γνωρίσει. Εξοικοιώνεται με τον ήχο της φωνή σας - και του μπαμπά του - κάθε φορά που μιλάτε μεταξύ σας ή με κάποιον άλλο. Απολαύστε, λοιπόν, την επαφή με το μωρό σας τώρα, αλλά χωρίς να ανησυχείται για τη μόρφωσή του από τόσο νωρίς. Όπως θα ανακαλύψετε, τα παιδιά μεγαλώνουν έτσι κι αλλιώς πάρα πολύ γρήγορα.(H.Murkoff & S.Mazel, 2009. Σελ.:346-347)
Βιβλιογραφία :
HEIDI MURKOFF & SHARON MAZEL (2009), "ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΓΚΥΟΣ", Μτφρ.: Βικτωρία Σαμπετάι, Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, Αθήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου